Merhaba;
Evet… Bugüne kadar neler yaptık bir bakalım.
-
Swot analizi yaptık. + ve – ‘lerimizi
gördük. Düzeltmek ve daha iyi şeyler yapmak için çaba gösterdik.
-
Beyni yakından inceledik hem teknik hem de
işlevsel olarak. Nasıl kullanabiliriz bir baktık. Gelişimini konuştuk.
-
Duygusal zeka (EQ) nedir, nasıl yönetilir
ve geliştirilir öğrendik. Hem de bayağı detaylı, testler bile çözdük.
Eee şimdi ne yapacağız?
Kendimizi nasıl motive ederiz biliyor muyuz?
O zaman başlayalım…
Günü yaşa, anda kal tabirini duymuşsunuzdur. Hatta
şarkılara, filmlere konu olmuştur.
CARPE DİEM…
Biz günü yaşamayı bilmiyoruz. Bir şey başımıza gelince
ceddimize kadar endişe ediyoruz. Ona ne olur? Bu ne düşünür? Yok geleceğim yok
gelmemişim.
Halbuki o anda kalsak sorunu orada çözeriz. Uzamaz. Soruna
o kadar odaklanıyoruz ki tıkanıp kalıyoruz. Sonra verimsiz olmaya başlıyoruz.
Yıpranıyoruz. Ve saatlerce belki günlerce kafa patlatıp bir yere varamıyoruz.
Ya da sorunu düşünmek yerine geriye çekilip bir derin
nefes alsanız.
Şöyle düşünün; ortamı sis bürümüş, siz bir çıkış yolu
arıyorsunuz. Ama göz gözü görmüyor ve endişe içinde sağ sola gidiyorsunuz.
Başınıza her şey gelebilir.
Halbuki bir dursanız, nefes alsanız. Sis dağılsa,
önünüzü daha net görseniz. Çıkış yolu için çözüm üretseniz…
Bal bal… 😊
Ben ne olursa olsun ne gelirse gelsin başıma bir nefes
için zaman ayırırım. Bu konuların büyüklüğüne göre değişiyor. Sorun küçükse ve
acil çözülmesi gerekmiyorsa, ayaklarımı uzatırım, sırtımı dayar, kahvemi de
alırım ve düşünürüm.
Ama sorun büyükse ve o an çözülmesi gerekiyorsa bir
adım geri çekilir, derin bir nefes alır, çözüme odaklanırım. Bu bana hem zaman
kazandırıyor hem de ilişkilerimin kötü hale gelmesini engelliyor. Öfke ile
kalkan, zararla oturur demişler. Aldığınız o tek nefes oksijenin beyne
gitmesini sağlıyor ve sis dağılıyor.
Yapacağınız işleri sıraya koydunuz. En zoru ile
başlayın ki güçlü enerjiniz o işi bitirmenize yetsin. Ertelediğinizde iş
gözünüzde büyüyecek. Kalan sevdiğiniz işlerle günü bitirin ki akşam eve
enerjili gidin.
Rutin giden hareketlerinizi değiştirin. İşe aynı
yoldan gitmeyin. Hep peynirli poğaça yiyorsanız, arada peynirli tost deneyin. Yaptığınız
en küçük değişiklik bile beyne sinyal verir. Otomatik pilottan çıkartır sizi.
Beynin tembelleşmesini durdurursunuz.
Hadi haftaya devam edelim.
Kendinize iyi davranın…
Yorumlar
Yorum Gönder